MOOI LELIJK
Het was een lekkere zonnige zondag om er op uit te trekken. Al wandelend bedacht ik dat ik toch wel een beetje een mens van gewoonten ben. Naar mijn idee nog net niet vastgeroest, maar.... daar kunnen de meningen over verschillen. Vanuit mijn huis kan ik een aantal verschillende rondjes van tussen de 15 en 22 kilometer lopen en elk jaar is het mijn streven om deze allemaal minimaal één keer te doen. Dit jaar was het drie fietspadenrondje met de verste variant als eerste aan de beurt. Een heerlijk tochtje van rond de achttien kilometer. Al keuvelend vertelde ik P. dat ik toch eigenlijk best wel een schoolfreak ben, want in mijn gedachten houd ik per jaar heel goed bij welk rondje ik al gelopen heb, zodat deze als het ware afgevinkt kan worden.Hoewel dit rondje een heel vertrouwd rondje is, want deze loop ik per jaar minimaal twee maal, een keer met P. en een keer met vriendinnetje D, neem ik wel altijd mijn fototoestel mee. Ik probeer telkens weer iets anders, iets wat mij op dat moment aanspreekt of opvalt, te fotograveren. Dit keer was het het plaatje van de bomenrij die ik onderaan het blogje in groot formaat geplaatst heb. Deze bomenrij, zo karakterestiek voor dit stukje omgeving staat er gelukkig nog. In het najaar is op een andere plek, iets verderop, zo'n prachtige rij bomen gekapt. De trouwe lezer zou zich dat kunnen herinneren. Ik zal ze bij iedere wandeling in die contreien blijvend missen. Het verste punt van deze wandeling gaat middels een vierde fietspad dwars door de rietlanden.Dit geeft een heel ander beeld dan de wijdse vergezichten. Het heeft ook heel andere kleurscharkeringen dan de groene verten onder de strak blauwe lucht. De houten schuur aan het begin van het blogje vind ik zeker een plaatje waard. Het verwonderde mij al jaren dat het oude bouwval wat er stond, alle stormen doorstond en vaag had ik ergens het voornemen om er eens een foto van te maken. Dat zal niet meer lukken, maar deze opgeknapte schuur boeit mij. Hij is gewoon mooi van lelijkigheid. Ik weet nu al, dat elke keer wanneer ik er langs kom, ik gefascineerd naar deze schuur zal kijken.
elf reacties
hahaha ja dat schuurtje, vorig jaar tijdens mijn introductie tekenen en schilderen wat je beter, welkom to INK world kan noemen Heb ik nu exact met alleen streepjes, arceren dus zo’n soort huisje/schuurtje dus gemaakt :D
LEUK om te zien, en met planken kan het dus ook!
Ondertussen trouw, dus weet ik nog jouw logje over de bomen, toen kwam ik net :D
XXX
Het rijtje bomen is prachtig. Misschien waren de bomen van het andere rijtje ziek en worden er vervangende exemplaren geplant.
De schuur is heel apart. Een echte blikvanger.
Het is goed als je iets moois kunt ontdekken op plekken die vertrouwd zijn. Dan ben je nog lang niet vastgeroest.
Love As always
Di Mario
Veel blijft altijd hetzelfde, en dan opeens is het veranderd.
En pas dan merk ik altijd dat ik er wel een foto van gemaakt heb, of niet.
Hele mooie plekken ontdekt én vastgelegd, Hanscke. Geen kwestie va vastroesting, lijkt mij. Ik heb wel bewondering voor de afstanden die jij loopt, zeg!!! Ik loop zelf ook bijna iedere dag, maar niet zo ver.
Groetjes! Th.
Ik maak hier in de buurt ook vaak hetzelfde rondje, maar toch is er steeds weer iets anders te zien en te fotograferen. Die schuur is inderdaad intrigerend! Jammer van de verdwenen bomenrij, hopelijk kot er een nieuwe voor in de plaats!
groetjes,
Elmar
dank je wel voor deze mooie wandeling….goh, dat dat kan vanachter mijn pc, even in jouw omgeving struinen…
grtz!
Ik moet ook weer eens een paar wandelingen gaan maken in de omgeving. Mijn conditie is helemaal nulkommaniks…