MET SCHRIK VERHUIZEN
Nadat ik in de afgelopen dagen al heel wat voorbereidend werk had verricht, was het vandaag de grote dag van de verhuizing! Ik had de verhuizers gevraagd rond half negen te komen om mijn vader enige tijd te gunnen om op tijd in de kleren te zijn. Toen ik rond kwart over acht mijn (P. en ik waren ieder met onze eigen)auto de parkeerplaats opreed, zag ik dat de verhuizers al op mijn komst zaten te wachten. Even een voorstellen aan elkaar, tenslotte moesten we een hele dag met elkaar optrekken, en daarna in optocht naar de flat van mijn vader. Bij de voordeur kreeg ik een heel raar gevoel. Het overgordijn was nog niet weggeschoven en toen we verder het huis inkwamen zag ik dat alles nog in diepe rust was. Toch wel enigszins ongerust liep ik de slaapkamer binnen. De oude man lag in bed. "Pa!", riep ik, terwijl ik op hem toeliep. De kleur van zijn gelaat was bleek; oude mensen kunnen er tijdens hun slaap best wel eng uitzien....Ik riep nogmaals, dit keer zijn achternaam, en gelukkig, er kwam wat beweging. Het hart van mij klopte even in de keel. Met ingehouden adem keek ik hoe hij wakker werd. Verbaasd keek hij P. en mij aan. "Wat is dit nu?" vroeg hij ons, waarop P. hem antwoordde: Wakker worden pa, de verhuizers moeten aan de slag. Opgelucht, maar hoofdschuddend ben ik maar naar de verhuizers gegaan om met hen het plan van aanpak te bespreken. Pa vertelde ondertussen aan P. dat hij nachtenlang bijna niet had kunnen slapen, maar dat hij vannacht zo lekker geslapen had....Na te zijn aangekleed en zijn ontbijtje tussen de bedrijven door genuttigd te hebben is hij met P. naar zijn nieuwe woonplek gegaan. Een aantal uren later kwam de verhuiswagen met toch nog wel flink wat van zijn eigen spullen en nog vele uren later, aan het eind van de dag hadden P. en ik, met schone zus en broerlief, die in de loop van de dag assistentie kwamen verlenen, zijn appartement al weer aardig ingericht zodat hij hier zijn leven in alle rust kan voortzetten. Ik herinner mij niet dat hij zich ooit verslapen heeft, ook niet in de tijd toen hij elke dag om zes uur moest beginnen en dat jaar in jaar uit gedaan heeft. Ergens heb ik dan ook het gevoel van: zo gerechtigheid. Als iemand zich een keer mocht verslapen dan is hij het wel, maar het was wel even schrikken.
elf reacties
Ik kan me voorstellen dat het schrikken was.. maar hij heeft zo wel even iets langer kunnen slapen op zijn oude stekje. Hoe heeft hij trouwens geslapen op zijn nieuwe stekje?
LoveAsalways
Di Mario
Dat was zeker even schrikken.
Gelukkig heeft je vader goed geslapen die laatste nacht.
Ik hoop op zijn nieuwe plekje ook weer.
Fijne vrijdag en op naar een heel goed weekend.
Ik denk dat hij veel te lang iedere nacht aan de verhuizing heeft gedacht en zich er uiteindelijk bij heeft neergelegd…
Ach jee! Ik kan me goed voorstellen dat je het hart in de keel klopte. Maar het is allemaal toch goed gekomen, gelukkig maar. Laten we hopen dat je vader het naar zijn zin gaat krijgen op de nieuwe woonstek en dat jullie voortaan ook veel lekkerder slapen 
schrik! ja, brrr, kan me helemaal voorstellen!
Gelukkig pakte hij de dag verder heel monter op zo te lezen.
En dank zij goed teamwerk is zijn vertrouwde plekje al weer een beetje teruggebracht bij hem…
grtz,
Hart in de keel moment, maar het is ook heel wat, zo gecombineerd met de overgang naar zijn nieuwe woonplek.
Hij heeft gelijk ook, zich lekker verslapen, want wie doet hem wat?
Ik hoop dat hij zijn draai snel vindt!
Wat Sjoerd zegt zal wel het geval zijn geweest. Zo’n verhuizing is wat, voor oude mensen.
Ik kan me de schrik die je had voorstellen…
Whahaha geweldig, maar schrikken is het wel. Toen wij mijn moeder verhuisden, voelde ze zich ziek en wilde ze midden in de kamer blijven liggen, terwijlde verhuizing bezig was. We hebben toch maar het oorspronkelijke plan uitgevoerd (dagopvang) Tijd nemen om te wennen en dan zal je vader het vast naar de zin hebben
Dat was zeker schrikken. Maar hartstikke goed dat hij de laatste nacht in zijn huis zo goed geslapen heeft en niet de hele nacht heeft liggen woelen en spoken. Zo kon hij uitgerust aan het avontuur, dat nieuwe woning heet, beginnen. Ik wens hem nog vele goede jaren in een (naar omstandigheden) goede gezondheid toe.