EN ZO
En zo zijn we al weer aan een nieuwe week begonnen. De weken rijgen zich aanéén. Het jaar voelt al niet meer zo nieuw. Ook de eerste jaarlijks terugkerende gebeurtenissen hebben al weer plaats gevonden, zoals de Open Dagen op school. Ten tijde van die Open Dagen op mijn school was ik even te druk om er iets over te schrijven. Of misschien wilde ik er op dat moment in mijn vrije tijd niet mee bezig zijn. In tegenstelling tot sommige collegae heb ik niets met Open Dagen. 
Al vanaf het prille begin van mijn schoolcarrière voel ik enige weerstand. Ik vond en vind het op zijn minst ongepast om met cadeautjes zoals pennen, tassen t-shirts en andere gifts op te bieden tegen de school van een andere signatuur.
Toen daar later ook nog eens de strijd met de posters aan de lantaarnpalen bij kwam, was mijn ergernis compleet. Waarom dat concurreren en polariseren? Leerlingen van zestien, zeventien jaar zijn gewoon verplicht om één of andere vorm van onderwijs te volgen en wanneer een school kwaliteit levert, is die concurrentie helemaal niet nodig. Gelukkig lijkt die heftige concurrentiestrijd weer wat aan banden gelegd te zijn
Ook was het lange tijd de gewoonte om de sfeer van een schoolgebouw voor één of twee dagen door middel van onder andere gehuurde planten en een overdaad van praktijkonderwijs wat vele hapjes en drankjes oplevert, oppimpen? Sinds jaar en dag wil ik het veel soberder houden. Leerlingen zijn gebaat bij een goede voorlichting over het geboden onderwijs, maar wat misschien nog wel belangrijker is, goede voorlichting over het beroep waaarvoor zij kiezen. Het is niet voor niets een beroepsopleiding.
En ziedaar, ik moet zeggen dat het dit jaar vrij sober is gehouden. De leerlingen hebben in het verleden kritiek gehad op bijvoorbeeld die gehuurde plantenbakken, want waar zijn die gezellige zitjes gebleven? Wanneer zij eenmaal als leerling de dagelijkse gang naar de school maken zijn die planten en ook die zitjes nergens meer te bekennnen...
Maar goed, dat jaarlijkse festijn is weer geweest, net als de Valentijnsdag van vandaag. Ook daar ben ik absoluut geen fan van. Waar ik jaarlijks altijd wel met veel plezier naar uitkijk is de crocusvakantie. Even een weekje om op adem te komen om daarna met volle vaart verder te gaan met het schooljaar. De helft van het jaar zit er dan op en de tussentijdse balans is opgemaakt. Tijd om met de leerlingen en verschillende ouders in gesprek te gaan. En zo heeft elke week weer zijn eigen extra drukte, naast het geven van de lessen.
negen reacties
Donderdag a.s. gaan wij naar een open dag in het nieuwe gebouw van een school waar een kleindochter op zit. Ze heeft al ik weet niet hoe vaak gevraagd of we wel komen, zo graag wil ze ons haar school laten zien. Ik ben benieuwd hoe het daar is en of er veel toestanden zijn uitgehaald om maar leerlingen te lokken.
Nog een paar dagen dus en dan kun je een weekje onbekommerd genieten zonder dagelijkse verplichtingen. Geniet van de laatste werkdagen, maar bovenal geniet volgende week van de vrije dagen!
Ik moet over een paar jaar op zoek naar een basisschool voor mijn kleine prinses… Ik ben nu al aan het rondkijken.
Love As always
Di Mario
Goede school keuze is natuurlijk ook belangrijk voor de rest van je leven.
Op naar een heerlijke crocus vakantie…!!
Goh, dat verschijnsel van cadeautjes, posters en zelfs planten huren is voor mij helemaal nieuw. Helemaal van de gekke; gelukkig is dat dan minder.
Komt die crocusvakantie al gauw? Zovast veel plezier dan.
de laatste loodjes dus tot die crocusvakantie…zag de crocusjes vandaag uitbundig geel staan stralen, dus laat maar komen. Volgende week is het zover!
Succes met de laatste week!
grtz,
Ik heb ook niks met open dagen.. We moesten er verplicht naartoe.. Maar toen ik eenmaal mijn keuze had gemaakt, was het ook goed.
Overbodige PR blijft de valkuil voor scholen.
De leerlingen zijn de beste ambassadeurs.
De overdreven dingen bij een open dag zijn misschien wel wegbezuinigd door de zware kosten van de overhead?
Ja, ik kijk ook uit naar even uitrusten en bijkomen.
Voor het beroepsonderwijs vind ik altijd het dilemma een leuk beroep of een gegarandeerde baan. Wat is motiverend voor de leerlingen. En hoe is de stage geregeld.
Ik werk nu in het VO. Daar wordt hard gewerkt aan maatschappelijke stage en beroepsorienterende stages. Een ander verhaal.
Onze open dag was redelijk natuurgetrouw.
Vriendelijke groet
Het is ook een van de moeilijkste beslissingen in je leven, in elk geval in mijn leven.
Ik had het ook nooit zo op open dagen, en van dat reclame maken snapte ik toen al helemaal niks.
Maar ze waren wel van belang, die open dagen.