MANGA
Ook dit jaar heb ik het weer als bijzondere taak in mijn takenpakket: met elke nieuw aangemelde leerling een intakegesprek houden. Zo'n gesprek duurt een klein half uurtje en is bedoeld om te checken of het beeld wat men van de opleiding heeft, een beetje klopt met de werkelijkheid, of men zich voor het juiste niveau aanmeldt en nagaan of er nog bijzonderheden zijn in de vorm van dyslexie, ADHD of beperkingen van enig ander aard. Over het algemeen zijn dit redelijk ontspannen gesprekken.
Zo nu en dan hoor ik wel eens een persoonlijk verhaal tegen een achtergrond die ik schrijnend zou willen noemen, maar het merendeel van de bijna zestig gesprekken die ik in de afgelopen weken gehad heb zijn leuk. Hoewel deze individuele gesprekken vaak nogal wat overeenkomsten hebben, verloopt elk gesprek toch weer anders. Ieder mens is uniek en heeft daardoor weer andere invalshoeken. 
Vandaag had ik een meisje tegenover mij zitten die bij hobby's: anime/manga ingevuld had. Toen ik haar vroeg wat dit was, keek ze mij met een paar grote ogen aan en met een blik van, maar dat weet je toch wel? Eerlijk, ik had geen idee. Ze legde mij uit dat het een soort striptekenen was. Ik had na haar uitleg nog weinig idee van wat ik mij daarbij moest voorstellen. Ik heb de woorden, om ze niet te vergeten, snel even op een kladje gezet.
Vanavond ben ik maar eens met deze woorden gaan googelen en dan gaat er een wereld voor mij open. Het blijkt dat het uit Japan komt. Ik ben te weten gekomen dat in de jaren vijftig manga populair werd in Japan en dat dit te maken had met het feit dat in 1947 de censuur is afgeschaft. Dit leidde tot veel creativiteit en diverse stilistische innovaties. Manga is in Japan vanaf die periode een algemeen medium voor alle leeftijden en is net zo normaal als de krant of een boek.
Er zijn verschillende subgenres zoals "magical girls", "space opera"en "mecha". Japan begon anime te exporteren en tijdens de jaren 70 ontwikkelde deze stroming zich verder. Zonder dat ik het wist heb ik al heel veel van dat anime gezien. Calimero, Maja de Bij, Nils Holgerson, series die ik met mijn kinderen met heel veel plezier gevolgd heb, zijn van hieruit ontstaan, evenals het latere populaire Pokémon en het Hello Kitty van nu. Ik heb dat nooit geweten.
Dank zij een intake gesprek met een toekomstige leerling heb ik weer heel veel geleerd. Ik moet zeggen dat ik het erg leuk vind om als een doorgewinterde docent dankzij een piepjonge leerling de mogelijkheid krijg om in korte tijd zoveel bij te leren.
twaalf reacties
Ik kende het dan wel, maar ik wist niet dat Calimero en dergelijke er uit geboren waren. Dus ik zeg.. Bedank de leerling maar namens ons.
Love As always
Di Mario
Wat leuk…!!
Ik heb ook nog nooit van manga gehoord, dit soort plaatjes/tekeningen ken ik wel.
Fijne dag vandaag.
Ik had er wel van gehoord en wist ik wel zo’n beetje wat het is. Manga spreekt me echter niet aan. Wat mij opvalt is dat die manga-figuren altijd hele grote ogen hebben. Dus dat dit meisje je met ‘grote ogen’ aankeek is niet vreemd. Neem aan dat je haar laat nakijken op de schadelijke effecten van teveel manga’s. 
In mijn schooltijd had ik geen last van inname-gesprekken. Ik denk dat die weinig opgeleverd hadden. Dwz ik hield me nogal stil bij mensen die ik nog niet goed kende. En als ik al wat zei, dan was het iets om de aanhoorder plezierig te stemmen. Pas na de MTS-tijd raakte dat wat over.
Ik heb op de Mavo nog wel een decaan gehad, die dat vak veel serieuzer nam dan zijn collega’s. Maar helaas zat ie compleet niet op mijn golflengte en vond ik hem een enorme flapdrol die geen orde kon houden in de klas, geen orde kon houden in zijn eigen leven (hij had nooit leraar mogen worden) en hij snapte niet hoe de wereld in elkaar stak. Als hij met iets kwam, dan ging ik daar vaak regelrecht tegenin. Achteraf heb ik nog altijd medelijden met hem, want hij bedoelde het goed.
Mijn indruk is dat de jeugd van tegenwoordig veel volwassener en mondiger is als vroeger. De afstand leerkracht-leerling is kleiner. Neem aan dat dat belangrijk is om een goed representatief gesprek te krijgen.
Dat zijn de leuke dingen van werken met jongeren. Denk dat je daar heel erg veel van kan leren. :)
Ik wist het ook niet hoor.. Trouwens.
ja, ik wist dan wel van die japanse kunstvorm.
Maar niet precies hoe het heette.
Erg leuk, zo leer je nog eens wat!
Ik kende het wel, maar had geen idee dat het al zo oud was. Ik dacht vanaf de jaren 80 ofzo . Wat een hoop gesprekken moet je houden.
Manga was bij mij wel bekend. Ooit had ik een vriendje die heel mooi kon tekenen. Geïnspireerd door Manga. Waar hij het vandaan haalde in die tijd, geen idee! Computers waren er nog niet en het was een gezonde boerenzoon.
Maar het was me dus wel bekend, en ook wel dat het nog altijd groeiende is.
leuk! leuk om zoveel op te steken. Het tekengenre kende ik wel, dat het al zo oud was, dat wist ik niet!
Dus thanks voor de info!
grtz,
En zo leer ik ook weer wat. Want ook ik had nooit gehoord van manga.