ROEMEENS CONTRAST
VAKANTIEFRAGMENTEN
Hoe verschillend kunnen de ervaringen in een buitenland zijn. De ene dag word je flink bij de poot genomen en op een heel ander moment probeert men in datzelfde land het je op een hele aangename wijze naar de zin te maken.
Op ons familiebezoek naar Brasov in Roemenië vlogen wij van Dortmund naar Boekarest. Vanaf het vliegveld gaat de reis per taxi naar het station, gara du Nord. Omdat we vorig jaar enige ervaring haden opgedaan, dachten we dit maal goed voorbereid bij de taxi's aan te komen. We moesten niet zo maar op het eerste het beste aanbod van een taxichauffeur ingaan, want dit veroorzaakt alleen maar onderlinge ruzie bij hen, nee we moesten de voorste in de rij nemen.
De rij is iets minder duidelijk dan ik gedacht had en een van de chauffeurs rent ons tegemoet en doet het aanbod om ons voor tien euro naar het station te brengen. Het is wel niet de mooiste en de meest solide taxi die ik zie staan, maar het leek wel de voorste te zijn... Achteraf blijkt het toch een boef te zijn die zich er waarschijnlijk tussengedrongen had. Na luttele minuten vraagt de man nogmaals: Gara du Nord? Wij knikken en zeggen: Da, is ja in 't Roemeens. In gebrekkig Duits biedt hij aan ons weg te willen brengen waar we ook maar naar toe moeten. Mijn antwoord is: Nee, we gaan per trein naar Brasov. Oh, wilden we naar het treinstation, (gara du Nord), ja dan is de rit geen tien euro maar drie keer tien. Treinstation is drie keer zo ver als busstation.... Je kunt verder niet veel meer doen dan het maar accepteren, maar boos was ik wel! 
Een paar dagen later zitten we 's avonds op een terras om een hapje te eten. Het is al wat later op de avond en ik krijg het wat koud. Op de vraag of we ook binnen mogen eten worden we heel keurig naar een zaaltje binnen begeleid. Er staan hoge tafels met wat barkrukken er omheen. Het is er niet druk. Eigenlijk zit er niemand.
Twee minuten later komt er een ander ober, waarschijnlijk eentje hoger in rang; hij tikt ons op de schouder.en maakt ons duidelijk dat we maar achter hem aan moeten lopen. Het bestek, de glazen en de wijn wordt door een andere ober achter ons aangedragen. We komen in een soort kelder waar een orkest net ingezet heeft om muziek te maken voor een volksdansgroep. Aan weerszijden staan grote tafels met daaraan een groep mensen die kennelijk bij elkaar horen. Hier en daar staan een paar losse tafeltjes en éen van die tafeltjes is nog vrij. Ons wordt gevraagd of we daar plaats willen nemen.
Het overdonderde mij even, maar ik kwam ogen en oren tekort. Toen er even een pauze was, vroeg de ober, in het engels, of wij dit mooi vonden en of alles naar wens was? Het bestelde eten was inmiddels gebracht. En zo werd ons zo maar voor niets een Roemeense avond in de schoot geworpen, alleen omdat ik geen vestje bij me had en graag binnen wilde eten. Ik heb genoten van de banjo, de panfluit, dit prachtige schouwspel en van het eten. Dit was echt een topervaring.
OT: De auto stond in Brasov, het is niet de taxi; ik plaats hem voor Sjoerd.
zes reacties
Als toerist ben je vaak overgeleverd aan goed- of kwaadwillenden. Zoek maar eens uit op het moment zelf met wie of wat je van doen hebt. De ervaring maakt je wijzer voor een volgende keer.
Leuk om op deze manier wat meer over het land en zijn gewoontes te leren kennen. Vaker je vest vergeten mee te nemen. 
Ai dat met die taxi is natuurlijk wel heel erg vervelend… 
Balen zeg dat het op deze manier moet…
Leuk zo’n avond als je dat mee mag maken. Zijn toch vaak de leuke dingen van een vakantie!
ja, op zich heel herkenbaar, aan de ene kant mensen die je een poot willen uitdraaien en aan de andere kant mensen die je alles gunnen.
Die laatste moet je echt tegenkomen, de eerste liever niet.
Maar je bent wel ervaringen rijker!