COLLECTE
Ik heb het gedaan, nee gezegd tegen een collectante met een lijst voor een goed doel. U mag het best weten, het kost mij heel veel moeite om nee te zegen. Jarenlang heb ik gesjoemeld. Soms, als ik de moed had, wilde ik ook nog wel eens uitleggen waarom ik niet wilde geven. Of, als het een bekende uit de straat was, gaf ik toch maar, om niet onvriendelijk te willen overkomen.
Een paar weken geleden heb ik het besluit genomen. Ik sta absoluut niet positief tegenover die vele collectes. Het is niet meer van deze tijd. Vaak heb ik weinig contant geld voor handen. Een ander argument is dat er aan het hoofd van veel organisaties gewoon een direkteur aan het roer staat en een vorstelijk salaris verdient. Dan geldt opeens het ideële niet meer, nee dan geldt de harde werkelijkheid, zo'n direkteur draagt een grote verantwoordelijkheid en dient daarvoor betaald te worden....
Daarnaast heb ik gezien dat collectegeld niet altijd nodig is. Een verstandelijk gehandicapte krijgt al sinds jaar en dag via reguliere uitkeringen gewoon geld wat hij of zij naar eigen inzicht besteden kan. In de tachtiger jaren zag ik tijdens diverse stagebezoeken dat bijna iedere verstandelijke gehandicapte een eigen tv, een eigen stereotoren en meer van dit toen als luxe gezien apparaten had. Ik had een redelijk goede baan, maar kon het mijn eigen kinderen niet geven. Ook binnen de instellingen werden van het extra geld peperdure zaken aangeschaft wat vervolgens na één maal gebruit te zijn in de opslag bleef staan omdat het te bewerkelijk was om het regelmatig voor de dag te halen.
Wat ik dan van de collectes vind die bestemd zijn voor ondrzoek naar ziekten? IDat zou ook niet nodig moeten zijn. Als die onderzoeken nuttig en nodig zijn en uitgevoerd dienen te worden, dan moet dat vanuit regeringswege geregeld worden.
Echt collectes zijn niet meer van deze tijd. Vaak wordt de trend van de VS gevolgd, laat dit in deze kwestie dan ook maar gebeuren. Daar zijn de collectes helemaal verdwenen, maar de giften aan goede doelen zijn wel fors toegenomen.
Met dezelfde schroom als ik nee tegen de collectant heb gezegd, plaats ik dit blog. Maar na jaren het welles nietes spelletje gespeeld te hebben wil ik er nu echt voor uitkomen. Ik geef niet meer aan collectes. Ook niet een euro omdat het anders zo sneu voor de buurvrouw of andere straatbewoner is. En U? Ik ben heel benieuwd naar de standpunten van de lezers van dit blog.
tien reacties
Voor bepaalde doeleinden geven wij nog wel aan de collectanten. We zouden dat via de bank kunnen doen, maar deze mensen offeren hun vrije tijd op en daarom stoppen wij dan nog wat in de bus. Daar zou menige directeur een voorbeeld aan kunnen nemen. We geven echter lang niet aan alle goede doelen die langskomen.
De smeekbrieven die wij krijgen, gooien we meestal zo bij het oud papier. Want daar erger ik me veel meer aan dan aan collectanten.
Het probleem van de onderzoeken naar ziekten is natuurlijk dat als die van overheidswege gesubsidieerd worden, de zorgpremies nog meer omhoog gaan als ze nu al gaan. Ik vraag me wel af of alle onderzoeken wel zoveel zin hebben als dat steeds gezegd wordt.
Een collectebus? Dat heb ik hier nog nooit gezien.
het enige waar ze af en toe voor bij de deur komen is voor de redding, cq ambulances. Die zijn hier allemaal privat. Nouja dat zit bij mijn extra verzekering, dus laat maar zitten! 
Achja…
Ik ben met de loop der jaren helemaal omgeturnd… Ik gaf vroeger uit principe helemaal niets. Nu heb ik ieder jaar drie vaste doelen waar ik wat aan geef. En af en toe een particulier initiatief (daar zie ik resultaat van). Collectanten krijgen tegenwoordig allemaal een euro (ligt klaar in de gang) in de bus. Voor die vijftig euro in een jaar doe ik niet moeilijk en hoef ik niks uit te leggen. Degene die collecteren kunnen er ook niets aan doen en verdienen er zelf niets aan.
In princiepe moet de overheid alles bekostigen dat zeker.
En moeten directie`s niet verdienen! Op zijn maximaalst de onkosten dekken.
Maar ach, ik geef wel, maar het is ook niet meer echt van deze tijd, je moet maar ergens weer kleingeld opsnorren.
Wij geven een of twee euro, voor de moeite. Per bank geven heb ik afgeschaft. Het is met die organisaties zo, dat ze zodra ze van je weten blijven zeuren om meer en meer en nog meer. En dan liefst nog eens vragen om ‘wat extra’s omdat het zo hard nodig is’.
Het ligt er aan voor wie of wat men komt collecteren.
Voor een paar 2 of 3 max. wil ik nog wel wat in de bus stoppen, maar verder verkoop ik ook nee.
Aan per bank/of telefoon storten doe ik niet aan dan weten ze je altijd te vinden.
Fijn weekend meis, geniet van het mooie weer.
Hanscke, ik ben het he-le-maal met je eens maar wat gebeurt? De collectanten zijn mensen die je kent, die jou kennen, die weten hoe je leeft en al moet je je niets van de mensen aantrekken, toch doe ik het.
Ik vind mezelf al heel flink dat ik niks geef aan Lourdes- en andere bedevaartreizen, lokale omroepen, carnavalsvereniging….
Ik ben nog steeds zo halfslachtig bezig, dus toch maar wat geven, al naar gelang het doel, naar gelang het geld in mijn portemonnee en toch erger ik mij inderdaad, maar die mensen die het doen, hè, tja…..misschien ga ik ook maar eens flink zijn, want ik ben het met je eens.
Ik vind het een verkapte vorm van bedelen, maar toch geef ik nog steeds wat voor de moeite.
Ik heb ook wel eens gezegd dat ze mijn jaarsalaris mochten hebben. Wat dus 0 euro is. En ik heb wel eens gezegd dat ik geen geld maar tijd geef. Wat ook zo is. Voor vrijwilligerswerk geef ik zo’n 20 uur per week en misschien wel meer. Ik hou dat niet exact bij.
Maar de mensen die de moeite nemen om langs te komen hebben daar weinig aan, dus geef ik tegenwoordig maar weer een paar euro per collecte. En zoveel collectes zijn hier niet.
Dit jaar voor het eerst zeg ik aan een stuk door nee aan de deur bij alle collectes, sponsorlopen en kinderpostzegels en zo. Heel vriendelijk zeg ik naar waarheid (en of ze het geloven of niet kan me echt niet schelen) dat ik eens per jaar nog maar een paar kleinschalige, goedgecontroleerde doelen steun door een vast bedrag over te maken per bank.
Hier komen oudere dames uit het dorp aan de deur. Ik ken uiteraard de meesten en daarom leg ik e.e.a. even vriendelijk uit. Ik vind namelijk, dat ik in volle vrijheid mag geven aan wie en wanneer ik dat wil. En toevallig wil ik het nu zó doen.
Uiteraard irriteren mij die hoge salarissen ook enorm.
Verder vind ik het sponsoren van andersmans hobbies (voetbalclub e.d.) volkomen onzin.
Toevallig sprak ik een paar dagen geleden over dit onderwerp met wat vriendinnen en die denken er net zo over. Zij geven ook niet meer aan de deur.